مقایسه عملکرد سبک های یادگیری مختلف از تجربه مصادیق و پیشینه ها در آموزش طراحی معماری

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری معماری، گروه معماری، دانشکده معماری، واحد قشم، دانشگاه آزاد اسلامی، قشم، ایران.

2 استادیار گروه معماری، دانشکده معماری، واحد قشم، دانشگاه آزاد اسلامی، قشم، ایران.

3 استادیار گروه معماری، دانشکده معماری، واحد بندرعباس، دانشگاه آزاد اسلامی، بندرعباس، ایران.

چکیده

آموزش طراحی معماری وابسته به ویژگی ­های فردی یادگیرنده جهت کسب نتایج بهتر در کارگاه­ های طراحی است. یکی از این ویژگی­ ها، تفاوت در سبک یادگیری است که تفاوت­های موجود میان افراد در روش­ های یادگیری را بیان می­کند.  با­وجود پژوهش ­های پیرامون پیشینه ­ها و روش­های بهره­ گیری از مصادیق معماری به عنوان یک فعالیت­ رایج در فرآیند طراحی، در بدنه این روش آموزشی، به کمتر قرینه­ای برمی­خوریم که به روش یادگیری یادگیرنده جایگاهی سزاوار داده­باشد؛ روش­های آموزشی تجویزی و برای یادگیرندگانی مشترک با ویژگی­های یکسان ارائه می­شود.
لذا تحقیق حاضر بر اساس تئوری سبک یادگیری دیوید کُلب در یکی از این روش­های آموزشی، به تبیین تجربه سبک ­های یادگیری مختلف در بهره­گیری از پیشینه ­های معماری پرداخته است. پژوهش با روش تحقیق شبه ­آزمایشی(پیش ­آزمون-پس ­آزمون) با برگزاری آزمون­ های استاندارد (آزمون عملکردی و پرسشنامه سبک ­های یادگیری کُلب) از دانشجویان درس مقدمات طراحی معماری3 دانشگاه آزاد تهران غرب، انجام شده ­است.
یافته ­ها نشان می ­دهد سبک­ های یادگیری مختلف، تجربه متفاوتی از الگوی برداشت دانش از پیشینه ­های معماری دارند؛ سبک واگرا، موفقیت بیشتری در بهره­ گیری از دانش پیشینه ­ها با استفاده از الگوی برداشت نشان­ داده ­اند؛ درحالیکه کمترین پراکنش را در میان سبک­های یادگیری دارد. لذا شایسته است روش­ های آموزشی با تقویت تجارب عینی یادگیرنده با پیمایش در آثار معماری، در راستای تقویت سبک واگرایی با ترجیحات یادگیری شاگردان منطبق گردد.



کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Comparing the Performance of Different Learning Styles from the Experience of Precedents in Architectural Design Education

نویسندگان [English]

  • Sajede Mansouri 1
  • Hesamaddin Sotoudeh 2
  • Hobeh Tahvildari 3
1 PhD Candidate of Architecture, Department of Architecture, Faculty of Architecture, Qeshm Branch, Islamic Azad University, Qeshm, Iran.
2 Assistant Professor, Department of Architecture, Faculty of Architecture, Qeshm Branch, Islamic Azad University, Qeshm, Iran.
3 Assistant Professor, Department of Architecture, Faculty of Architecture, Bandarabbas Branch, Islamic Azad University, Bandarabbas, Iran.
چکیده [English]

Architectural design education depends on the learners and their individual characteristics to get better results in the design studio. One of these characteristics is Learning Style, which expresses learning preferences and differences between people in learning methods.

One of the common educational activities in the process of architectural design is referring to the precedents and in general concrete experiences as a strategy to increase the practical ability of students. Despite the documented research about the precedents and methods of using the knowledge of architectural precedents as a common activity in the design process, in the body of this educational method, we come across fewer similarities that the learning method of the learner given a deserved place; Prescriptive teaching methods are presented and followed for familiar learners with the same characteristics.

Learners do not act in the same way in dealing with the factors to be learned; Rather, they have different approaches to understanding and processing information. They have different potentials for learning and learn differently in different situations and under various factors; It is not possible to use this shared educational method without knowing the architecture learner and paying attention to their individual differences in the role of the learner and presenting and following up typical educational programs for audiences of the same level with the same characteristics in a coordinated manner. Such a lack causes the education of students to be exposed to the promotion of inefficient teaching methods, originating from theories that consider students to be the only recipients of knowledge, based on Teacher-Centered Education.

Therefore, this research focuses on the division of one of the Learning Style Theories belonging to David Kolb in one of these educational methods and explains the different experiences of learning styles using the knowledge of architectural precedents.

The research was conducted with a Quasi-Experimental Method (Pre-test-Post-test with a Control group) by conducting standard tests (Functional test and Kolb's Learning Styles Questionnaire) from the students of the Architectural Design Course 3 of Tehran West Azad University. The results, it is descriptive-analytical; in the data analysis, the Chi-square test and analysis Variance are used in SPSS software.

The findings show a significant difference between different learning styles in the methodical use of precedents. Different learning styles have a different experience of the pattern of taking knowledge from precedents. The diverging style is more successful in using the knowledge of precedents and contexts using the pattern of perception, while it has the lowest distribution among learning styles. Therefore, diverging learning styles, assimilating, accommodating, and converging are used the most, respectively.

According to the above results,

it is appropriate that the educational methods by strengthening the objective experiences of the learner by browsing the architectural works, in order to strengthen the divergent style, should match the learning preferences of the students.

It is suggested that the traditional Teaching methods of architecture should be reviewed and revised by considering the learning style of the learner to match the learning preferences of the students.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Learning Styles
  • Individual differences
  • Learning
  • Architecture design education
  • Precedents
  • Kolb Experiential Learning Theory
  • امین خندقی؛ مقصود، رجائی، ملیحه (1392)، تاثیر سبک یادگیری دانشجویان بر سبک تدریس مرجح آنان، روانشناسی تربیتی، 9(28)، صص 15-39.

    - ایمانی؛ الهام، رسولی، مریم، و زاغری تفرشی، منصوره (1393)، مروری بر سبک‌های یادگیری تجربی در آموزش پرستاری. آموزش پرستاری، شماره 3، صص 33-23.

    • باستانی؛ مهیار، محمودی، سیدامیرسعید (1398)، سبک‌های یادگیری و تفکر قیاسی در فرآیند طراحی معماری. هنر‌های زیبا، معماری و شهرسازی، 24(1)، صص 84-71.
    • - ذاکری، سید محمدحسین (1391)، پیشینه‌ها و خلاقیت در طراحی معماری، رساله دکتری، دانشکده هنرهای زیبا، دانشگاه تهران.
    • - رضائی‌آشتیانی؛ سیما، مهدی‌نژاد، جمال‌الدین (1398)، ارائه الگوی ارزیابی آموزشی مبتنی بر معیار در آتلیه‌های طراحی معماری، فناوری آموزش، 13(3)، صص 458-441.
    • - سادات حسینی،؛ الهه، فلامکی، محمدمنصور و حجت، عیسی (1398)، نقش تفکر خلاق و سبک‌های یادگیری در آموزش طرلحی معماری، اندیشه معماری، 3(5)، صص 125-140.
    • - سرمد؛ زهره، بازرگان، عباس و حجازی، الهه (1387)، روش های تحقیق در علوم رفتاری، تهران: نشر آگه.
    • - سیف، علی‌اکبر (1395)، روانشناسی پرورشی نوین: روانشناسی یادگیری و آموزش. تهران: نشر دوران.
    • - صابری‌تولائی؛ رضا، غفاریان‌پناهی، علی، باقری، نادر، و آرون، حامد (1395)، اثر بخشی آموزش سبکهای یادگیری بر انگیزش عملکرد تحصیلی و خودکارآمدی دانش آموزان. پنچمین کنفرانس بین‌المللی پژوهش در علوم و تکنولوژی، لندن-انگلستان، صص 2354-2338.
    • - طلیسچی؛ غلامرضا، ایزدی، عباسعلی و عینی‌فر، علیرضا (1391)، پرورش توانایی طراحی طراحان مبتدی معماری، طراحی، کاربست و آزمون یک محیط یادگیری سازنده‌گرا، هنر‌های زیبا، معماری و شهرسازی، دوره 17، شماره 4، صص 28-17.
    • - علیپور، لیلا (1398)، ارتقای ایده آفرینی در طراحی معماری مبتنی بر پیشینه‌ها به روش اقدام پژوهی، هنر‌های زیبا، معماری و شهرسازی، دوره24، شماره 3، صص 47-60.
    • - علیپور، لیلا (1396)، ارتقای توانایی طراحی دانشجویان معماری در راستای برداشت صحیح از مصادیق معماری،رساله دکتری، دانشگاه علم و صنعت، تهران.
    • - علیپور؛ لیلا، فیضی، محسن، محمد‌مرادی، اصغر، و اکرمی، غلامرضا (1395)، برداشت صحیح از نمونه‌ها در ایده‌پردازی معماری، هنرهای زیبا، معماری و شهرسازی، شماره 3(21)، صص 81-90.
    • - فیضی؛ محسن، دژپسند، ساحل (1397)، واکاوی سبک‌های یادگیری دانشجویان برای ارتقای آموزش معماری (مطالعه موردی: دانشجویان معماری دانشگاه ارومیه). معماری ایرانی، شماره 14، صص 149-169.
    • - کریمی مشاور، مهرداد (1391)، رابطه سبک‌های یادگیری و عملکرد دانشجویان در کارگاه طراحی معماری، باغ نظر، شماره 20، صص 82-75.
    • - محمودی؛ سید امیرسعید، ذاکری، سید محمدحسین (1390)، استخراج دانش کاربردی از پیشینه‌ها و تاثیر آن بر خلاقیت در طراحی معماری، هنرهای زیبا، معماری و شهرسازی، شماره 47، صص 50-39.
    • - گوران؛ شیرین، فروتن، منوچهر، و دژدار، امید (1399)، سبک‌های یادگیری دانشجویان معماری: مقایسه بین مقطع کارشناسی پیوسته و کارشناسی ناپیوسته دانشگاه‌های استان همدان، هویت شهر، شماره 15(47)، صص 29-42.
    • - مهردوست؛ الهام، امین‌پور، احمد، و ندیمی، حمید (1398)، طراحی معماری به کمک پیشینه‌ها: مطالعه شیوه‌های بهره‌گیری معماران حرفه‌ای در ایران از پیشینه‌های طراحی، مطالعات معماری ایران، شماره 16،صص 79-61.
    • - مهردوست، الهام (1398)، راهکارهای کاربرد پیشینه‌ها در آموزش فرآیند طراحی به دانشجویان مبتدی معماری، رساله دکتری، دانشگاه هنر اصفهان، اصفهان. - مهردوست؛ الهام، امین‌پور، احمد، و ندیمی، حمید (1397)، مدل کاربرد نقد جهت بهره‌گیری از پیشینه‌ها در آموزش و طراحی معماری، هویت شهر. شماره 37، صص 44-33.
    • - مهدوی‌پور، حسین (1391)، سرمشق، الگویی جهت استفاده از آثار معماری در اموزش طراحی، رساله دکتری، دانشگاه شهید بهشتی، تهران. - میرجانی، حمید (1388)، رجوع معمارانه به گذشته؛ جستجوی روشی جهت کسب دانش عملی از طریق تجربه مصادیق معماری، رساله دکتری، دانشگاه شهدی بهشتی، تهران.
    • - میرجانی؛ حمید، ندیمی، حمید (1397)، الگوی تجربۀ فعال در آموزش معماری تدوین مدلی برای کسب دانش عملی طراحی از طریق رویکرد طراحانه به مصادیق معماری، مطالعات معماری ایران، 7 (14)، صص 5-20.
    • - میرمرادی، سمیه (1397)، بررسی سبک‌های یادگیری دانشجویان رشته معماری، هویت شهر، 12(35)، صص 49-64.
    • - Alipour, L. (2020). Educating relational thinking to improve design creativity. Art, Design and Communication in Higher Education, 19(1), pp. 81–106.
    • -Alipour, L., Faizi, M., Moradi, A., & Akrami, G. (2017). The impact of designers’ goals on design-by-analogy. Design Studies, 51, pp 1–24.
    • - Collado, D., & Hesamedin, O. (2010). Influence of environmental information on creativity. Design Studies, 31(5), pp 479-498.
    • - Azrai, E.P., Ernawati, E. & Sulistianingrum, G. (2017). PENGARUH GAYA BELAJAR DAVID KOLB (DIVERGER, ASSIMILATOR, CONVERGER, ACCOMMODATOR) TERHADAP HASIL BELAJAR SISWA PADA MATERI PENCEMARAN LINGKUNGAN. Biosfer: Jurnal Pendidikan Biologi, 10(1), pp. 9–16.
    • - Demirkan, H., & Demirbas, O. O. (2010). The effect of Learning styles and gender on the academic performance and architecture students. Social and Behavioral Sciences, 2(2): 1390-1394.
    • - Demirbas, D. D., & Demirkan, H. (2007). Learning styles of design students and the relationship of academic performance and gender in design education. Learning and Instruction Journal, 17: 345- 359.
    • - Demirbas, D.D., & Demirkan, H. (2003). Focus on architectural design process through Learning styles. Design Studies Journal, 24, pp 437- 456.
    • - Eilouti, B. H. (2009). Design Knowledge Recycling Using Precedent-Based Analysis and Synthesis Models. Design Studies, 30(4): 340-368. - Goldschmidt, G. (2011). Avoiding design fixation: transformation and abstraction in mapping from source to target. Journal of Creative behavior, 45(2), pp 92-100.
    • - Jumroidah, S., Kadir, K. & Suhar, S. (2019) ‘PENGARUH GAYA BELAJAR TERHADAP HASIL BELAJAR MATEMATIKA SISWA KELAS VII SMP NEGERI 1 UNAAHA’, Jurnal Penelitian Pendidikan Matematika, 6(3), pp 57–70.
    • - Kolb, D. A. (2014). Experiential learning: experience as the source of learning and development. (2th ed.) Pearson education.
    • - Kvan, T., & Yunyan, J. (2005). Students learning styles and their correlation with performance in architectural design studio. Design Studies Journal, 26, pp 19- 34.
    • - Özdemir, E.E, & Akalın, A. (2022). The Relationship between Students: Mimetic Approaches and Learning Styles in Architectural Design Education. Periodica Polytechnica Architecture, 53(2), pp 113–126.
    • - Ozkan, O., & Dogan, F. (2013). Cognitive strategies of analogical reasoning in design, differences between expert and novice designers. Design studies, 34(4): 161- 192.
    • - Oxman, R. (1994). Precedents in design: a computational model for organization of precedent knowledge. Design studies. 15(2): 141-15.
    • - Poorkazemi, R., & Asadi, M. (2018). Relationship between Students’ Learning Styles and Their Preferred Method of Teaching and the Teaching Methods of Faculty Members in Clinical Teaching. Health Education and Health Promotion, 6(1), pp 39–45.
    • - Ridzal, D.A. (2022). The influence of David Kolb’s learning style on students’ biology learning achievement. Jurnal Pijar Mipa, 17(2), pp. 143–147.
    • - Setiana, S. (2020). Pengaruh Gaya Belajar terhadap Prestasi Belajar Siswa. Jurnal Fakultas Keguruan dan Ilmu Pendidikan, 1(1), pp 50–58.
    • - Sugianto, R., Rahmah, K., Inganah, S., Darmayanti, R., & Ningsih, E. F. (2022). Analysis of Mathematics Problem Solving Ability of Junior High School Students Based on APOS Theory Viewed from the Type of Kolb Learning Style. Jurnal Pendidikan, 5(2), pp 109–122.
    • - Syatriana, E., Akib, E. and Saiful, S. (2022). Kolb’s Learning Style Affects EFL Creativity of Indonesian Students. Jurnal Pendidikan, 14(3), pp 3425–3436.