«ارزیابی پس از بهره‌برداری» یک هدف و یک وسیلة آموزشی در معماری

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار دانشکده معماری، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران

2 دانشجوی دکتری معماری، دانشکده معماری، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران

چکیده

«ارزیابی پس از بهره­برداری»، یک نوع ارزیابی نظام­یافته و همه­جانبه در معماری، یک هدف حرفه­ای معماری و در عین حال، یک ابزار آموزشی معماری است. در این نوشتار، ابتدا ارزیابی پس از بهره­برداری، معرفی شده و سپس اهداف آموزشی در مورد آن از دو منظر مورد بحث قرار گرفته است: نخست مواردی که برای تربیت نیروی انسانی قادر به اجرای آن، ضروری است و دیگری نقشی که استفاده از این «ابزار» در کاربرـ محور کردن ذهنیت و عمل طرّاحانة دانشجویان طرّاحی در کارهای آینده دارد؛ در بخش دوم نوشتار، پروژة آموزشی اجرا شده در چارچوب موضوع دوم، در آموزشکدة فنّی و حرفه­ای قم شرح داده شده است؛ سپس ارزشیابی آموزشی انجام شده در طول یک ترم که با روش «طبیعت­گرا» ثبت شده، ارایه و یافته­های آن در مراحل مختلف طرح و نتیجه­گیری شده است. این پژوهش نشان داد که این نوع از ارزیابی می­تواند در دوره­های مقدماتی معماری آموزش داده شود و به نتایج نسبتاً مطلوبی نیز دست یابد؛ اما این امر مستلزم فراهم کردن بستر مناسب این کار است که این پژوهش، ضرورت مواردی مانند: آموزش مدرسین خاص و هدایت جوّ کلّی آموزشکده را (برای پذیرش طرّاحی مستند و مبتنی برتحقیق)، نشان داده است.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Post Occupancy Evaluation: An Educational Goal and Tool in Architecture

نویسندگان [English]

  • Seyed Amir Saeid Mahmoodi 1
  • Masoud Nari Ghomi 2
1 Associate Professor, School of Architecture, College of Fine Arts, University of Tehran
2 Ph.D. Student, School of Architecture, College of Fine Arts, University of Tehran, Tehran
چکیده [English]

Post Occupancy Evaluation (POE) involves systematic evaluation of opinion about buildings in use, from the perspective of the people who use them. It assesses how well buildings match users' needs, and identifies ways to improve building design, performance and fitness for purpose. POE is an established task of architects in some parts of the world which requires a special attention, not only for its usefulness for improvement of quality of future designs, but also for its potential to enhance the traditional methods of evaluation which have been used in architectural education. In order for POE to be applied in the profession of architecture in Iran, there is a serious need for specialists in providing services in the areas of interviewing, inspecting, and developing behavioral maps. Therefore, there is a need to review the educational curriculum to get the young students trained to provide such services. In addition, there is a good possibility to provide the necessary knowledge about POE through the social channels. These methods could be categorized in four types: 1. Case Method; 2. Problem Based Learning (PBL); 3. Service-Based Education; and 4. Community Design Education. This paper focuses on the possible means of reviewing the curriculum and exercises for architectural technical schools. It uses the results of a research conducted in a vocational school in the city of Gum from 2010-2013. According to the authors’ research about the technicians educational curriculum throughout the past four years, there is an excellent potential to introduce POE educational materials in their educational package. In this research, four steps were taken with regards to improving students’ abilities to become acquainted to POE in design studios, they included: 1. Providing an alternative form of projects for design studios; 2. Developing an appropriate form of conducting studio sessions through group projects and group critiques; 3. Developing an evaluation method ('naturalistic method'); and 4. Developing an educational method for measuring building quality (the selected tool was Design Quality Indicator (DQI) used in the UK). The results of the experiments throughout one semester of research could be introduced in three phases: Phase1. Introducing POE to the instructors. The results in this phase indicated that there is a need for training the instructors to believe the process and also, there is a need for students to have more research oriented exercises in their course works; Phase 2. Preparatory steps for acquiring required skills such as: behavioral mapping, interviewing, and etc. through field work and site visits. The results in this phase indicated that student’s knowledge should be increased in previous exercises and there is a serious need for well-advised field trips. ; Phase 3. Performing POE for the visited projects. The results in this phase indicated that there is a need to improve some research techniques (i.e. preparing questionnaires) among students and educators. This study showed that such a new task for education and the profession of architecture in Iran could be successful only if there is enough cooperation within the educational environment. This cooperation requires instructors understanding and belief about POE and developing an interaction between POE related courses with design projects. 
 

کلیدواژه‌ها [English]

  • User-Related Aspects of Design
  • Technical and Vocational Education
  • Post Occupancy Evaluation
  • Site visit

مراجع

دورک، دانا پی. (1391)، برنامه دهی معماری: مدیریت اطلاعات برای طراحی، ترجمه: سیّد امیرسعید محمودی، مؤسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران، تهران.
زرکش، افسانه(1388)، «عوامل مؤثر بر معماری بناهای خصوصی در معماری معاصر ایران: سال‌های 85-1357»، در کتاب ماه هنر، فروردین 1388، صص 38-28.
سیف، علی اکبر (1386)، اندازه گیری، سنجش و ارزشیابی آموزشی، نشر دوران، تهران.
علائی، علی(1385)، نگاهی به آموزش تاریخ معماری در جهان (1)، در گلستان هنر، ش6، زمستان 1385، صص 45-28.
علائی، علی(1385)، نگاهی به آموزش تاریخ معماری در جهان (2)، در گلستان هنر، ش7، بهار 1386، صص 79-65.
علی‌الحسابی، مهران و نوروزیان ملکی، سعید (1388)، تجربه آموزش طراحی در مدارس معماری، در نشریه علمی پژوهشی فناوری آموزش، سال سوم، جلد 3، شماره 4، تابستان1388، صص323-336.
قاسم زاده (1389)، جایگاه پایه ای اتاق در طرّاحی مسکن، در هنرهای زیباـ معماری و شهرسازی، ش41، بهار 1389، صص5-16.
گروپر، گئورگی ال. و راس، پال ای. (1389)، طراحی دوره های آموزشی فنّی و حرفه ای، قسمت اوّل، ترجمه: محرّم آقازاده، در رشد آموزش فنّی و حرفه‌ای، دورة ششم، ش2، زمستان 1389، صص 32- 38.
گروپر، گئورگی ال. و راس، پال ای. (1390)، طراحی دوره های آموزشی فنّی و حرفه ای، قسمت دوم، ترجمه: محرّم آقازاده، در رشد آموزش فنّی و حرفه ای، دورة ششم، ش3، بهار 1390، صص 10- 14.
گروت، لیندا و وانگ، دیوید (1384)، روش های تحقیق در معماری، ترجمه: علیرضا ‌عینی فر، ، مؤسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران، تهران.
لنگ، جان (1381)، آفرینش نظریه معماری: نقش علوم رفتاری در طراحی محیط، ترجمه : علیرضا ‌عینی فر، مؤسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران، تهران.
لیچ، نیل (1379)، گسستگی ها و شکستگی ها، ترجمه: امیر بانی مسعود، فصل دهم در آموزش معماران، به کوشش: حسین سلطان زاده، ، 1379، تهران، دفتر پژوهش‌های فرهنگی، 116-111.
محمودی، سید امیرسعید (1390)، برنامه‌دهی معماری، یک ضرورت برای طراحی، در هنرهای زیباـ معماری و شهرسازی، ش44، زمستان 1390، صص85-77.
مظفر، فرهنگ و اخلاصی، احمد (1387)، رویکردی نو به آموزش طرّاحی معماری ارائة مدلی آموزشی برمبنای CAD-PBL، در نشریة بین‌المللی علوم مهندسی دانشگاه علم و صنعت ایران، ج9، ش 10ـ ب، صص128-119.
ندیمی، حمید و شریعت‌راد، فرهاد (1391)، منابع ایده‌پردازی معماری: جستاری در فرآیند ایده‌پردازی چند معمار از جامعة حرفه‌ای کشور، در هنرهای زیباـ معماری و شهرسازی، دورة 17، ش2، تابستان 1391، صص5-14.
Bordass, B and Leaman, A (2005), Phase 5: Occupancy – post-occupancy evaluation, chapter 7 in Assessing Building Performance, Editors: W. F.E. Preiser & J. C.Vischer, Elsevier Butterworth-Heinemann, Oxford, UK.
Brolin, B. C (1976), The Failure of Modern Architecture, Studio Vista, London.
Department for Education and Skills, Picturing School Design: a visual guide to secondary school buildings and their surroundings using the Design Quality Indicator for Schools, Construction Industry Council, available at http://www.cabe.org.uk.
Doidge C (2000),The crit: an architecture student’s handbook, Architectural press.
Federal Facilities Council (2001), Learning from Our Buildings: A State-of-the-Practice Summary of Post-Occupancy Evaluation, Technical Report No 145, , National Academic Press, Washington DC.
Moore, G. T. (1983), Teaching design evaluation, with results from case studies of playgrounds, schools, and housing for the elderly, in Design Studies, April 1983, vol.4, no.2, pp.100-114.
Hadjri, K and Crozier, C (2009), Post-occupancy evaluation: purpose, benefits and barriers, in Facilities, Vol. 27 No. 1/2, pp. 21-33.
Hardin, M. C, Eribes, R. A and Poster, C (eds.), (2005), from the Studio to the Street: Service Learning in Planning & Architecture (AAHE's Series on Service-Learning in Disciplines), seris editor: William Zeisel, Stylus Publishing llc., USA. Johannes, R (1992), Architectural design: a systematic approach. Part 1, In: Design studies (Oxford) 13 (1992) no. 1, pp. 71-86
Johannes, R (1992), Architectural design: a systematic approach. Part 2, In: Design studies (Oxford) 13 (1992) no. 2, pp. 157-200.
Kurt, S (2009), An analytic study on the traditional studio environments and the use of the constructivist studio in the architectural design education, in Procedia Social and Behavioral Sciences 1 (2009), pp.401–408.
Mallgrave, H. F (2005), MODERN ARCHITECTURAL THEORY: A Historical Survey, 1673–1968, Cambridge University Press. McBride, J. S (1984), The Case Method in Architecture Education, in Journal of Architectural Education, Vol. 37, No. 3/4, Energy (Spring -Summer, 1984), pp. 10-11, Published by: Wiley on behalf of the Association of Collegiate Schools of Architecture, Inc.
Nabih, H. Z(2010), Process-Based Learning: Towards Theoretical and Lecture-Based Coursework in Studio Style, in Archnet-IJAR, International Journal of Architectural Research, Volume 4 - Issues 2-3 - July and November 2010, pp.90-106.
Nair, P. & Fielding, R (2005), THE LANGUAGE OF SCHOOL DESIGN:Design Patterns for 21st Century Schools, DesignShare.com, The International Forum for Innovative Schools, Minneapolis, MN, USA.
Nicol, D & Pilling, S (eds.) (2000), Changing architectural education: towards a new professionalism, Spon Press. Oh, Y, Suguru, I & Yi-Luen Do, E (2012), A theoretical framework of design critiquing in architecture studios, in Design Studies (2012), http://dx.doi.org/10.1016/j.destud.2012.08.004.
Preiser, W. F.E and Schramm, U (2005), A conceptual framework for building performance evaluation, chapter 2 in Assessing Building Performance, Editors: W. F.E. Preiser & J. C.Vischer, Elsevier Butterworth-Heinemann, Oxford, UK. Preiser, W(2001), the Evolution of post-occupancy Evaluation: Toward Building Performance and Universal Design Evaluation, chapter.2 in Learning from Our Buildings: A State-of-the-Practice Summary of Post-Occupancy Evaluation, Technical Report No 145, Federal Facilities Council, National Academic Press, Washington, DC.
Salama, A (1995), New Trends in Architectural Education: Designing the Design Studio. Tailored Text, Raleigh, North Carolina USA.
Salama, A (2012), Knowledge and Design: People-Environment Research for Responsive Pedagogy and Practice, in Procedia - Social and Behavioral Sciences, no. 49 ( 2012 ), pp.8 – 27.
Sanoff, Henry(2000), Community Participation Methods in Design and Planning, Wiley.
Schon, D (1985), The Design Studio: an Exploration of its Traditions and Potentials, RIBA Publication Ltd., England.
Tan O., Teo C., and Chye S (2009), Problems and Creativity, chap.1 in Problem-based Learning and Creativity, editor: Oon-Seng Tan, Cengage Learning Asia Pte Ltd, Singapore.
Uluogˇlu, B (2000), Design knowledge communicated in studio critiques, in Design Studies, Vol 21, No 1, January 2000, pp.33-58.
Volker, L & Lauche, K & Heintz J. L and de Jonge H (2008), Deciding about design quality: design perception during a European tendering procedure, in Design Studies, Vol 29, No. 4, July 2008.
Zeisel, J (2007), Inquiry by Design: Environment/Behavior/Neuroscience in Architecture, Interiors, Landscape, and Planning, W. W. Norton; Revised edition.
http://www.cabe.org.uk

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار