تحلیل رابطۀ "شیوۀ بازنمایی" و "مکان نمایش" در هنرهای جدید*

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استاد دانشکدۀ معماری، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران

2 کارشناس ارشد معماری، پردیس بین المللی کیش دانشگاه تهران

چکیده

چکیده
هنر که به نوعی عمیق‌ترین تجربیات ادراکی هنرمند را بیان می‌کند، همسو با تغییرات زندگی و دریافت‌های ذهنی انسان، شکل‌های نو و تازه‌ای به خود می‌گیرد. در دهه‌های اخیر از نقاشی‌های انتزاعی و مجسمه‌های مدرن تا انواع هنرهای دیجیتالی، در زمرۀ هنرهای پیشرو بوده‌اند. همراه با این تحولات، مکان نمایش هنرهای جدید نیز نیازمند فضاهایی درخور آثار و معرف ذات پویای آنها شده است. در این مقاله رابطۀ هنرهای جدید و چگونگی شکل‌گیری فضای معمارانۀ نمایش آنها مطالعه شده‌ است. به این ترتیب که ابتدا با دسته‌بندی انواع هنرهای جدید که در دهه‌های اخیر به وجود آمده‌اند، نمونه‌هایی از فضاهای معماری که برای نمایش آثار هنری جدید طراحی شده‌اند، بررسی شده و با مقایسۀ ایده‌های طراحی و بسط مبانی نظری، ویژگی‌های مورد نیاز فضای معماری متناسب با هنرهای مذکور، تحلیل شده است. نتیجۀ مطالعه، هرچند تداوم طراحی فضاهای نمایش آثار فاخر هنری و یا احجام تندیس‌گونۀ موزه‌های جدید را نفی نمی‌کند، برای نمایش گونه‌های مختلف هنرهای جدید فضایی تعاملی پیشنهاد می‌کند که در بخش‌هایی از آن، فضای طراحی شده در تناسب با آثار به نمایش گذاشته شده، به عنوان اثری هنری نمود پیدا می‌کند و محیط تعاملی حاصل، با محوریت رابطۀ هم‌ارز اثر و فضای نمایش، بستر مناسب‌تری برای درک مخاطبان و تحقق منظور هنرمندان خالق آثار فراهم می‌آورد.
 

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

An Analysis of Relationship between ‘Method’ and ‘Place’ of Representation in Postmodern Arts*

نویسندگان [English]

  • Alireza Einifar 1
  • Soudeh Keypour 2
1 M.S. Student of Architecture, International Collage of Kish, University of Tehran
2 M.S. Student of Architecture, International Collage of Kish, University of Tehran
چکیده [English]

Abstract                                   
Art, that somehow expresses the deepest perceptional experience of the artist, will take new forms in accord with changes inone’s life and subjective perception.In recent decades many art forms, from abstract paintings and modern sculptures down to various forms of digital arts, have been considered avant-garde. Based on these evolutions, the place of representation for these new or postmodern arts needs to beimproved tobecome compatible withtheir characteristics and dynamic essence. The basic question in this regards is that how can one create an interactive relationship between the museums’ spaces and the different forms of representation in new arts? In other words, what effect wouldthis interactive relationship have on the process of designing museums compatible with representation of these kinds of arts? In this article the relationship between new arts and the process of forming architectural spaces representing them in the best way,is studied. For this purpose, the new arts emerged in recent decades are first being categorized followed by examples of architectural spaces designed for representation of each category.Finally,by comparing the different design ideas and developing theoretical basis, the necessary characteristics which the architectural spaces need in order to become the best context representing new arts, are analyzed. The new arts including land art, happening art, performance art, video art, interactive art, digital art, art in the web, video art and virtual reality are divided into five categories. Three of themwhich need certain physical placesfor their representation are considered. Some existing museums were selected in a purposeful manner and were divided into three kinds,based on emphasize on the ‘artistic product’, ‘exhibition space or interactivity’ and ‘having similar emphasize on the artistic product and the place of representation.’An analyticalmatrixmodel was organized, which includes three kinds of new arts on the one side and three kinds of new museums on the other. Regarding the three kinds of museums the relationship between the artistic product and the place of representation are analyzed in three macro, middle and micro levels. An interactive space for representation of different forms of new arts, in parts of which the designed space will itself be considered as artistic work in harmonywith the works presented there. The resulted interactive space whose emphasize will be on both the work and its place of representation will provide a better context for the audiences’ perception and realizing the aims of the artists who created the works.Introducing an interactive relationship between art and its place of representation does not mean that a single architectural solution to the subject is prioritized. For such interaction there may be different architectural responses based on different cultures and geographical conditions. Moreover, the desired interaction between the art work and its place of representation does not dismiss the need for constructing cultural spaces for exhibiting great works of art or constructing monumental buildings in those cities lacking a history of considerable cultural background.
 

کلیدواژه‌ها [English]

  • Keywords: New Arts
  • Digital Arts
  • Interactive Space
  • Dynamic Space
فهرست منابع
ادموند برک، فلدمن(1388)، تنوع تجارب تجسمی، ترجمه پرویز مرزبان، انتشارات سروش، تهران.
اسماگولا، هواردجی(1381)،گرایش‌های معاصردرهنرهای بصری، ترجمه فرهاد غبرایی، دفترپژوهش‌های فرهنگی، تهران. اقبالی، سید رحمان (1386)، ریشه‌های دیکانستراکتیویسم در فلسفه، هنر و معماری، نشریه هنرهای زیبا، شماره 30، صص 63-72.
بورگر، پیتر (1386)، نظریه هنر آوانگارد، ترجمه مجید اخگر، نشر مینوی خرد، تهران.
پاکباز، رویین (1383)، دایره‌المعارف هنر، فرهنگ معاصر، تهران.
راش، مایکل (1389)، رسانه‌های نوین در قرن بیستم، بیتا روشنی، موسسه فرهنگی پژوهشی چاپ و نشر نظر، تهران.
سلطان‌کاشفی، جلال‌الدین (1390)، بررسی عناصر چندوجهی در سبک کوبیسم (ارتباط آن با چندصدایی در موسیقی)، در نامور مطلق، بهمن و کنگرانی، منیژه (ویراستاران)، گفت‌وگومندی در ادبیات و هنر، انتشارات سخن، صص 301- 325.
گوئن، ژان پی‌یر (1385)، تصویر دنیای دیجیتالی، در: عامری مهابادی، علی (گردآوری و برگردان) (1385)، زیبایی‌شناسی سینمای دیجیتال، بنیاد سینمایی فارابی، تهران.
لوسی اسمیت، ادوارد (1380)، مفاهیم و رویکردها در آخرین جنبش‌های هنری قرن بیستم، ترجمۀ علیرضا سمیع‌آذر، موسسه فرهنگی پژوهشی چاپ و نشر نظر، تهران.
مصباح، گیتا و رهبرنیا، زهرا (1390)، پیوستار زمانی-مکانی باختین در هنر تعاملی جدید: بررسی تطبیقی دو نمونۀ فرهنگی، نشریۀ مطالعات تطبیقی هنر، شماره اول، صص 1-15.
میرزایی، کرم و نادعلیان، احمد (1388)، مطالعه موردی شش اثر هنر جدید در موزه هنرهای معاصر تهران، در فصلنامه تحلیلی-پژوهشی نگره، شماره ؟؟؟؟؟؟؟، صص 93-105.
یگانه، سیروس (1386)، مدرنیزاسیون و پست مدرنیزاسیون، در مجموعه مقالات اولین همایش جامعه‌شناسی هنر، انتشارات فرهنگستان هنر، صص 49-107.
هاروارد آرناس، یور واردور(1368)، تاریخ هنر نوین، ترجمه محمدتقی فرامرزی، انتشارات نگاه، تهران.
 
Battcock, Gregory (ed.) (1971), The New Art: A Critical Anthology, Dutton, New York.
Brion, Marcel (et al.) (1962), Art Since 1945, Washington Square Press, New York.
Harrison, Charles (1995), “Abstract Expressionism”, In Stangos.
Harrison, Charles and Paul Wood (Eds.) (1996), Art in Theory, Oxford, UK, Blackwell.
Klages, Mary (2005), Postmodernism, in www.colorado.edu/english.
Luci-Smith, Edward (1995), “Pop art”, In Stangos.
Reed, Christopher (1995), Postmodernism and The Art of  Identity, In Stangos.