تأثیر داوری همراه با تأمل در ارتقاء کیفیت یادگیری دانشجویان معماری

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری معماری ، گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران

2 دانشیار گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران.

چکیده

در ادبیات جهانی و بومی آموزش معماری، یادگیری تأملی، مفهومی آشناست؛ اما تاکنون، ارزیابی معماری به عنوان مکمل یادگیری تأملی، مورد مداقه و آزمون قرارنگرفته‌است. هدف از این پژوهش، بررسی نقش ارزیابی تأملی در ارتقاء یادگیری مفاهیم پایه در دانشجویان معماری است. در این پژوهش، نویسنده به همراه گروه مدرسان، در قالب یک آزمایش و با روش تحقیق تجربی-کیفی، میان 32 دانشجوی معماری سال‌ سوم (گروه شاهد و آزمون) با ارائه روش آموزش تأملی و با ایجاد یک فضای تعاملی و دخیل نمودن مداوم دانشجویان در امر ارزیابی همتایان خود، تأثیر روش یادگیری تأملی را بر ارتقاء کیفیت یادگیری آنها، مورد بررسی قراردادند. پنج شاخص شامل داوری منطقی، رفت و برگشتی، با حضور دانشجویان، فرآیند محور و مبتنی بر به ثمر رسیدن ایده طراحی، مورد بررسی قرار گرفت. ابتدا در یک آزمون دلفی دو مرحله‌ای شاخص‌های مذکور توسط پانزده خبره اعتباربخشی شدند. نتایج نشان داد که 62.5 درصد از اساتید با شیوه ارزیابی تأملی تدریس می‌کنند. پس از تدریس آزمایشی به شیوه ارزیابی تأملی، به دو گروه شاهد و آزمون، دو پرسشنامه داده شد. نتایج نشان داد که یادگیری دانشجویان در فهم مفاهیم پایه همچون زیبایی، استحکام و سلسله‌مراتب، و فرآیند پیچیده فهم طراحی و داوری اثر، ارتقاء یافته است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

The effect of assessment along with reflection on improving the quality of learning for architecture students

نویسندگان [English]

  • Maryam Hosseini 1
  • seyed bagher hosseini 2
  • Farhang Mozafar 2
1 Ph.D Candidate of Architecture, Department of Architecture, Faculty of Architecture and Urban Design, Iran’s University of Science and Technology, Iran, Tehran,iran.
2 Associate Professor, Department of Architecture, Faculty of Architecture and Urban Design, Iran’s University of Science and Technology, Iran, Tehran,iran.
چکیده [English]

Reflective learning is a familiar concept in architectural education, but so far, architectural evaluation as a complement to reflective learning has not been studied and examined. Architectural assessment has been always one of the critical subjects among masters and professionals. The main question of this research is about the quality of architectural assessment. It has a process-based approach to architectural education as same as design product to upgrade the quality of education. During studies, the “Reflective Assessment Method” (RAM) indexes defined in different experts' vision. “Eisa Hojat” says Judging is the discourse of modern architecture, in the age of pluralism, judging architectural values and their qualities will not be easy. “Hamid Nadimi” says there are two objective and interpretive approaches to architectural assessment. The interpretive approach emphasizes the qualitative and value aspects of the plan that depend on the arbitrator's mind. “Schön” formulated his view on design in terms of “reflective activity” and related notions, especially “reflective practice”, “reflection-in-action”, and “knowing-in-action” which refers to the fact that competent practitioners usually know more than they can say. In this term, architectural students can reflect in order to design better.

According to studies, five indicators including logical judgment, reciprocal, with the presence of students, process-oriented and based on the achievement of the design idea, in this study were first validated in a two-stage Delphi test by fifteen experts. The results showed that 62.5% of professors believe in reflective assessment and are committed to it in practice. To measure the effect of RAM method of judging on learners' learning, action research method (a kind of pragmatic research method that is used to solve problems in educational environments) was used. This method was designed and implemented by creating a researcher-made test and examining the test and control groups. It held among a group of 32Beginner student and Two masters were examiners with the author. In this test, group A students were trained in a method of evaluation with reflection, and finally they were asked to rate the project of »Barzak Cultural Center« based on its visual documents, in the form of 23 sub-indicators. A similar test was taken from the professors.

After experimental teaching using reflective assessment, the results of questionnaire analysis of control and experimental group students showed that in understanding basic concepts such as beauty, strength and hierarchy, students 'learning is enhanced and closer to their professors' views and complex design understanding process and the judgment of the work has become more understandable to them.

The aim of the test is evolving the students perception about architectural concepts by interfering with the assessment of their peers during one term. Students during the term involved in design verdict and were master’s peers .Results show that RAM)Reflective Assessment Method) can help students to improve their architectural perception and masters can use this method to transmit the qualitative concepts. Therefore, results show that by involving students in verdict design, they have better perception of conceptual architectural design.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Architectural education
  • Architectural Design
  • Reflection Assessment
  • Architecture
Ahrentzen, Sherry., & Anthony, Kathryn. (1993). Sex, Stars, and Studios: A Look at Gendered Educational Practices in Architecture. Architectural Education, 47(1).
Anthony, Kathryn. (1987). Private Reactions to Public Criticism. Architectural Education. 40(3).
Anthony, Kathryn. (1991). Design Juries on Trial: The Renaissance of the Studio. New York, USA: Van Nostrand Reinhold. Anthony, Kathryn. (2002). Designing for Diversity: Implications for Architectural Education in the Twenty-first Century. Architectural Education 55(4) ،
Boyer, Ernest.L, & Migang, Lee.D (1996) Building community: A new future for architectural education and practice . Carnegie Foundation for the Advancement of Teaching.
Dutton, Thomas A. (1991). The hidden curriculum and the design studio. Voices in Architectural Education.
Eggen, Paul., & kauchak, Dan. (2010). Educational psychology. Prentice hall.
Farivarsadri, Guita. (2001). A critical View on Pedagogical Dimension of Introductory Design in Architectural Education. Architectural Education Exchange, 11-12.
Jons, John.C. (1996). Design methods. John Wiley & Sons.
Salama, Ashraf.F. (1995). New trends in architectural education: Designing the design studio.
Schon, DonalD.A. (1984). The reflective practitioner: How professionals think in action. Routledge.
Wade, John. W. (1977). Architecture, problems and purposes. Architectural design as a basic problem-solving process.
اتو، وین (1388). معماری و اندیشه نقادانه، (امینه انجم شعاع،م) فرهنگستان هنر، تهران.
حجت، عیسی (1391)، سنت و بدعت در آموزش معماری، انتشارات دانشگاه تهران، تهران.
حجت، عیسی (1391)، معماران کوچک: آموزش معماری از آموزش سینه به سینه تا آموزش شانه به شانه، آموزش مهندسی ایران، 56.
رضایی آشتیانی، سیما و جمال الدین مهدی نژاد، (1398)، ارائه الگوی ارزیابی آموزشی مبتنی بر معیار در آتلیه های طراحی معماری، فن آوری آموزش، 13. سیف، علی اکبر، (1395). روانشناسی پرورشی نوین؛ روانشناسی یادگیری و آموزش، دوران، تهران.
طبیبی، سید جمال الدین و دیگران (1390). تدوین پایان نامه، رساله، طرح پژوهشی و مقاله علمی، دیبا، تهران.
میرریاحی، سعید (1393)، سنجش و ارزیابی در نظام آموزش معماری با تأکید بر یادگیری مبتنی بر تیم و ارزش‌یابی همتایان، آرمانشهر, 13.
ندیمی، حمید (1389)، نگاهی به ارزیابی طرح‌های معماری، صفه،50.