سازمان رهبر، مدل متناسب مدیریت شهری یکپارچه در ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار شهرسازی دانشکده هنر و معماری دانشگاه مازندران

2 استاد گروه شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر، تهران.

چکیده

موضوع و هدف اصلی این مقاله، بررسی ساختارهای هماهنگی و یکپارچگی بین‏سازمانی و ارزیابی کلی ساختارهای متناسب برای تحقق یکپارچگی در مدیریت شهرهای کشور است. این ارزیابی با طرح ویژگی­های چندین ساختار و تشریح تناسب هر کدام با زمینه مدیریت شهری موجود کشور صورت گرفته است. در این مقاله ادعا می­شود ساختار یا مدل سازمان رهبر[i]، مدل متناسبی برای گذار به مدیریت شهری یکپارچه در کشور است. بر پایه این ساختار، شوراها و شهرداری­ها باید نقش هدایت­کننده و هماهنگ­کننده کلیه کنشگران توسعه شهری (اعم از دولتی، خصوصی و عمومی) و کلیه فرایندها (اعم از برنامه­ریزی، تامین زیرساخت­ها و ارائه خدمات) را در اداره امور و توسعه شهر برعهده گیرند. نتایج این بررسی نشان می­دهد نهاد مدیریت شهری در ایران، به دلایل متعدد از جمله چندکارکردی بودن، مکان­مبنا بودن، انتخابی بودن و نظایر این ها بیش از سایر نهادهای عمومی و دولتی واجد بیشترین صلاحیت برای به عهده گرفتن نقش سازمان رهبر در هماهنگی منابع و نهادهای مختلف شهر است. بر عهده گرفتن چنین رسالتی برای تحقق هماهنگی بیشتر در اداره شهرها حتی بدون واگذاری وظایف بیشتر به آنها، که همیشه با مقاومت سازمان­های خدماتی بخشی دولتی مواجه بوده است، ممکن و عملی است. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Lead Organization: An Appropriate Model of integrated urban management in Iran

نویسندگان [English]

  • Iradj Asadie 1
  • Naser BarakPour 2
1 University of Mazandaran
2 Professor, Urban Planning Department, Faculty of Architecture and Urban Planning, University of Art, Tehran, Iran.
چکیده [English]

In our country, during the last few decades, proposals have been made to improve the system of urban management in order to overcome fragmentation and achieve integrated management, but none of them have been implemented. Despite various debates, especially by politicians and executives, which have been done by using the terms such as coordinated urban management, integrated urban management and monistic urban management, clarity of them and organizational structures necessary for their realization are not provided. The main subject and purpose of this article is to examine the structures of coordination and inter-organizational integration and to evaluate the overall appropriate structures for achieving integration in the country's urban management. This evaluation has been done by designing the features of several structures and explaining the appropriateness of each of them with the existing context of Iran’s urban management. In this article, and with a deductive method, it is claimed that the structure or model of the “lead organization” is suitable for the transition to integrated urban management in the country. It seems that the structure of coordination among the organizations, which is called the “Lead Organization”, is most in line with the political and administrative structure of the country's urban management system. In this structure, the council and the municipality take the leadership and directing all the responsible institutions and organizations in the management of cities. The results of this study show that the municipality (council and city manager) in Iran, for various reasons such as being multi-functional, placed-based, democratic and elective institution, more than other public and governmental institutions have the most competence to assume the role of the lead organization in resources and organizations coordination of the city. It is possible and practical to undertake such a mission to achieve greater coordination in the management of cities, even without transferring more tasks to them, which has always faced resistance from public service organizations. Several arguments were put forward to justify the lead organization as a proper and preferred model of coordination and integration, the most important of which is the ability to implement it with less organizational change and at the same time more effectiveness than other studied models. This proposal can be justified by relying on the intrinsic values ​​of local governments on the one hand and their functional advantages, in comparison with other institutions and actors influential in urban management, on the other hand. Values ​​such as democracy and public participation, efficiency and local autonomy, which can be achieved by empowering municipalities as the main institution of urban management, and other functional advantages that balance the leadership of the urban management system, in competition with other existing institutions, in favor of municipalities. These advantages are multi-functionality of municipalities, their place-baseness, responsibility of municipalities along with the state institution in providing public goods and perceptions and public opinion, which holds the municipality responsible for improving the quality of urban life and achieving important cross-cutting goals.                

کلیدواژه‌ها [English]

  • Integration
  • Integrated Urban Management
  • Lead Organization
  • City Council
  • Municipality
آخوندی، عباس؛ برک پور، ناصر؛ خلیلی، احمد؛ صداقت نیا، سعید و صفی یاری، رامین (1392)، سنجش کیفیت زندگی در شهر تهران، نشریه هنرهای زیبا- معماری و شهرسازی، دانشگاه تهران، دوره نوزدهم، شماره 2، صص 22-5.
اسدی، ایرج (1398) ارزیابی تجدید سازمان حکومتیِ پیشنهادی برای مدیریت یکپارچه مناطق کلان‏شهری ایران، نشریه هنرهای زیبا- معماری و شهرسازی، دوره 24، شماره 1،صص؟؟؟.
اسدی، ایرج و زبردست، اسفندیار (1389) گونه‏شناسی مناطق شهر-بنیاد در مطالعات شهری و منطقه‏ای، نشریه هنرهای زیبا- معماری و شهرسازی، دوره 2، شماره 43.
ایمانی جاجرمی، حسین؛ نوذرپور، علی؛ ایازی، سید محمد هادی؛ صالحی، اسماعیل؛ سعیدی رضوانی، نوید؛ عبداللهی، مجید و کاظمیان، غلامرضا (1392)، مدیریت شهری (جلد دوم)، انتشارات تیسا، تهران.
برک پور، ناصر و اسدی، ایرج (1397) مدیریت و حکمروایی شهری، چاپ چهارم، انتشارات دانشگاه هنر. برک پور، ناصر و کیوانی، رامین (1398) گونه ‏شناسی نظام مدیریت شهری در ایران، روند تحولات و چشم انداز اصلاحات، نشریه هنرهای زیبا- معماری و شهرسازی، دوره 24، شماره 4، صص؟؟؟ .
محمدزاده‏ سلطانمرادی، هادی؛ فیضی، طاهره؛ گرامی پور، مسعود و یداللهی، مهدی (1398) تبیین و آسیب‏‏شناسی الگوی جاری مدیریت دولتی در ایران، مدیریت دولتی (دانش مدیریت)، دوره 11، شماره 1.
مرکز تحقیقات قوانین و مقررات ایران (1399) مطالعات تدوین پیش‏نویس قانون مدیریت یکپارچه شهر تهران، گزارش مرحله اول: تدقیق مساله، بازتنظیم اهداف و طراحی فرایند کاری، ویرایش اول، مرکز تحقیقات قوانین و مقررات ایران.
.Alexander, E. (1993) Interorganizational Coordination: Theory and Practice, Journal of Planning Literature , Vol .7, Issue 4 Barlow, I. M. (1991) Metropolitan Government, Rutledge, London and New York.
European Union( 2011) Cities of Tomorrow - Challenges, Visions, Ways forward, European Commission, Directorate General for Regional Policy .
Friedmann, J. (2004) Hong Kong, Vancouver and Beyond: Strategic Spatial Planning and the Longer Range, Planning Theory and Practice ,Vol.5, No.1 .
Hamilton, K. D. (1999) Governing Metropolitan Areas: Response to Growth and Change, Garland Publishing, Inc, New York and London .
Jones, G. R. and George, J. M. (2016) Contemporary Management ,Ninth Edition, McGraw-Hill Education .
Kenis,P., and Provan, K.G. (2009) Toward an Exogenous Theory of Public Network Performance, Public Administration Vol. 87, No. 3.
Levy, M.J. (2011) Conyemporary Urban Planning, Ninth Edition, Longman, Pearson.
Lichfield, N. (1988) Economics in Urban Conservation, Cambridge University Press .
Mattingly. M (1994) Meaning of Urban Management, Cities, Vol.11, No.3 .
McGill, R. (1998) Urban Management in Developing Countries, Cities, Vol.15, No.6.
Mintzberg, H. (1983) Structure in Fives: Designing Effective Organizations, Prentice-Hall .
Nadin, V. (2006) The Role and Scope of Spatial Planning: Literature Review, Department of Communities and Local Government, University of the West of England, Bristol, UK.
Ostrom, E. (2010) Source Association Beyond Markets and States: Polycentric Governance of Complex Economic Systems, The American Economic Review, Vol. 100, No. 3 .
Parr, J. (2007) Spatial Definition of the City: Four Perspectives, Urban Studies, Vol.44, No.2 .
.Peters, G. (1998) Managing Horizontal Government: The Politics of Coordination, Public Administration, Vol. 76, Issue 2 Provan, K.G., and Kenis,P.(2007) Modes of Network Governance: Structure,Management and Effectiveness, Journal of Public Administration Research and Theory,Vol.18.
Schmidt, S.M.(1977) Inter-Organizational Relationships: Patterns and Motivations, Administrative Science Quarterly, Vol. 22,No.2 .
Schruijer, S.(2020) The Dynamics of Interorganizational Collaborative Relationships: Introduction, Administrative Science, Vol.10, No.53.
Sharpe,L.J.(1970) Theories and Values of Local Government, Political Studies, Vol.18, Issue 2 .
Shaw, D and Sykes, O. (2005) Addressing Connectivity in Spatial Planning: the Case of the English Region, Planning Theory and Practice, Vol.6, No.1.
Soja, E. (2015) Accentuate the Regional, International Journal of Urban and Regional Research, Vol.39, Issue 2 .
Stead, D. and Meijers, E. (2004) Policy integration in practice: some experiences of integrating transport, land-use planning and environmental policies in local government. Delft University of Technology. In: Berlin Conference on the Human Dimensions of Global Environmental Change.
Stephens, G. R. and Wikstrom, N. (2000) Metropolitan Government and Governance: Theoretical Perspectives, Empirical Analysis, and the Future, New York: Oxford .
Visseren-Hamakers, I. J. (2015) Integrative Environmental Governance: Enhancing Governance in the Era of Synergies, Current Opinion in Environmental Sustainability, Volume 14 .
Visseren-Hamakers,I.J.(2018)Integrative Governance:The Relationships Between Governance Instruments Taking Center Stage, Environment and Planning C: Politics and Space, Vol. 36, Issue 8 .
Wilson, D., and Games, C. (1998) Local Government in the United Kingdom, London: Macmillan