Applying a Structural Equation Model to Evaluate the Correlation Between Public Security and Social Capital in Iran

Document Type : Research Paper

Authors

1  Associate Professor, Department of Urban Planning, Faculty of Art and Architecture, University of Kurdistan, Sanandaj, Iran.

2 PhD Candidate of Urban Planning, Department of Urban Planning, Faculty of Art and Architecture, University of Kurdistan, Sanandaj, Iran.

Abstract

The social capital of a nation is the sum of social stability and the well-being (perceived or real) of the entire population. Social capital generates social cohesion and a certain level of consensus. Social capital is inherent in the community spirit. This leads to the realization of the community's goals and the creation of a competitive advantage and its survival. Social capital is one of the main components that promotes security and makes society healthy, calm and desirable. This type of capital is the raw material of civil society that comes from the daily interaction of people and creates social relations and social networks based on the principles of trust, reciprocal cooperation and rules of social action. Because people carry it in their minds, social capital cannot be seen and measured objectively, yet its consequences and manifestations are measurable. In this study, we used Putnam's definition of social capital because the operation of social capital is intuitively attractive in terms of networks, norms, and trust in society, and it is easy to find relationships between individuals and these characteristics.
According to statistics provided by SolAbility, the average global ranking of social capital in 2021 was 44. Iran's score and ranking among 180 countries was 40.9 and 106, respectively. In the global ranking of Legatum Institute, Iran is ranked 131st and 89th among 167 countries in terms of safety, security and social capital. Therefore, our country is not in a good position in terms of public security and social capital. In fact, one of our challenges today is the decline of public security and social capital.
This study's intent is to investigate the relationship between social capital and public security. The case study covers the country at provincial level. We discussed social capital in two groups: cognitive social capital (Includes trust and norm) and structural social capital (Includes quality and network structure). Public security was also examined in four groups: social security, life security, economic security and physical security. Each component was broken down into subcomponents, and finally 120 indicators were set to measure the relationship between public safety and social capital.
In order to collect data, the statistical yearbook of 1398, the statistical data of the Central Bank and the National Survey of Iranian values ​​and attitudes have been used. Data processing was performed by the method of reflective model of structural equations based on variance using Smart PLS software.
The result showed that increase in social capital have positive relationships with public security. Structural and cognitive social capital define 55.6 percent of changes in public security’s variable variance. The results confirm the research hypothesis that increasing social capital increases public security. Eventually provinces were ranked based on social capital and security into three level. ANOVA analysis showed that there is a significant difference between different groups in terms of social capital and public security. The results show that the provinces of Fars, Bushehr, West Azerbaijan and Kurdistan have strong social capital and high public security.
 

Keywords

Main Subjects

References

1) Akçomak, İ. S., & Ter Weel, B. (2012). The impact of social capital on crime: Evidence from the Netherlands. Regional Science and Urban Economics, 42(1-2), 323-340.
2) Aldrich, D. P., & Meyer, M. A. (2015). Social capital and community resilience. American behavioral scientist, 59(2), 254-269.
3) Amoah, P. A. (2019). Local patterns of social capital and sustenance of the community-based health planning services (CHPS) policy: a qualitative comparative study in Ghana. BMJ open, 9(2), 2-10.
4) Borgonovi, F., Andrieu, E., & Subramanian, S. V. (2021). The evolution of the association between community level social capital and COVID-19 deaths and hospitalizations in the United States. Social Science & Medicine, 278, 113948.
5) Buonanno, P., Montolio, D., & Vanin, P. (2009). Does social capital reduce crime? The journal of law and economics, 52(1), 145-170.
6) Ceccato, V. And N. Lukyte, (2011): safety and sustainability in a city in transition: the case of Vilnius, Lithuania. Cities Journal, 28, pp.83-94.
7) Chriest, A., & Niles, M. (2018). The role of community social capital for food security following an extreme weather event. Journal of Rural Studies, 64, 80-90.
8) Cook, I. G., Halsall, J. P., & Wankhade, P. (2015). Sociability, social capital, and community development: a public health perspective. Springer International Publishing.
9) Cox, M. (2008). Reporting the greater odds: Dissent and militancy among trusting East-Central European citizens. In Social Capital and Peace-Building (pp. 32-46). Routledge
10) Cuesta, J. (2008). Social capital, crime and welfare: the cases of Colombia and Honduras. In Social capital and peace-building (pp. 47-66). Routledge
11) Elgar, F. J., Davis, C. G., Wohl, M. J., Trites, S. J., Zelenski, J. M., & Martin, M. S. (2011). Social capital, health and life satisfaction in 50 countries. Journal of Health & Place, 17.
12) Faedlulloh, D., Karmilasari, V., Meutia, I. F., & Yulianti, D. (2021, December). Examining Social Capital for Urban Societies in the Midst of Covid-19 Through Digital Gotong Royong. In 2nd International Indonesia Conference on Interdisciplinary Studies (IICIS 2021) (pp. 202-208). Atlantis Press.
13) Field, j. (2008). Social capital second edition, published by Routledge.
14) Gundelach, B., Freitag, M. (2014). Neighborhood diversity and social trust: an empirical analysis interethnic contact and group-specific effects. Urban Studies Journal, Vol. 51(6): 1236-1256.
15) Halpern, D. (2001). Moral values, social trust and inequality: can values explain crime? British Journal of criminology, 41(2), 236-251.
16) Helliwell, J. F. (2018). Global Happiness Policy Synthesis 2018. Global Happiness Policy Report; Sustainable Development Solutions Network: New York, NY, USA.
17) Hirschfield, A. and M. Birkin, C. Brunsdon, and N. Malleson, and A. Newton, (2014): How Places Influence Crime: The Impact of Surrounding Areas on Neighborhood Burglary Rates in a British City, urban studies, 51 (5), pp.1057-1072.
18) Hu, K., Hu, R., Sun, I., & Wu, Y. (2020). Social capital and public willingness to cooperate with the police in China. Policing: An International Journal
19) Jacobs, J. (1961) The Death and Life of Great American Cities: the failure of town planning, Random House, New York. 20) Jiang, Y., & Zhen, F. (2021). The role of community service satisfaction in the influence of community social capital on the sense of community belonging: a case study of Nanjing, China. Journal of Housing and the Built Environment, 1-17 21) Kilian, R., Müller-Stierlin, A., Lamp, N., von Gottberg, C., & Becker, T. (2021). Criminal victimization, cognitive social capital and mental health in an urban region in Germany: A path analysis. Social psychiatry and psychiatric epidemiology, 56(9), 1565-1574.
22) Legatum. (2021). the Legatum Prosperity Index 2020: a tool for transformation. Legatum institute.
23) Li, W., Sun, H., Xu, W., Ma, W., Yuan, X., Niu, Y., & Kou, C. (2021). Individual social capital and life satisfaction among mainland Chinese adults: Based on the 2016 china family panel studies. International Journal of Environmental Research and Public Health, 18(2), 441
24) Lindström, M., Merlo, J., & Östergren, P. O. (2003). Social capital and sense of insecurity in the neighbourhood: a population-based multilevel analysis in Malmö, Sweden. Social Science & Medicine, 56(5), 1111-1120.
25) Matsukawa, A., & Tatsuki, S. (2018). Crime prevention through community empowerment: An empirical study of social capital in Kyoto, Japan. International Journal of Law, Crime and Justice, 54, 89-101.
26) Murayama, H., Arami, R., Wakui, T., Sugawara, L.2014. Cross-level interaction between individual and neighborhood socioeconomic status in relation to social trust in a Japanese community. Urban Studies Journal, Vol. 51(13): 2770-2786. 27) Nakano, S., & Washizu, A. (2021). Will smart cities enhance the social capital of residents? The importance of smart neighborhood management. Cities, 115, 103244.
28) O'Neill, B., & Gidengil, E. (Eds.). (2006). Gender and social capital. Routledge.
29) Pérez-Macías, N., Fernández-Fernández, J. L., & Rúa-Vieites, A. (2021). Entrepreneurial intention among online and face-to-face university students: The influence of structural and cognitive social capital dimensions. Journal of International Entrepreneurship, 19(3), 434-467.
30) Pitas, N., & Ehmer, C. (2020). Social Capital in the Response to COVID-19. American Journal of Health Promotion, 34(8), 942-944
31) Putnam, R.D., 2000. Bowling Alone: The Collapse and Revival of American Community. Simon & Schuster, New York. 32) Roh, S., & Lee, J. L. (2013). Social capital and crime: a cross-national multilevel study. International Journal of Law, Crime and Justice, 41(1), 58-80.
33) Rosenfeld, R., Baumer, E.P., Messner, S.F., 2001. Social capital and homicide. Soc. Forces 80 (1), 283–310.
34) Sohn, Dong-Wook. (2016): Residential crimes and neighborhood built environment: Assessing the effectiveness of crime prevention through environmental design (CPTED), cities journal,52, pp.86-93.
35) Takagi, D., Ikeda, K., Kawachi, I., 2012. Neighborhood social capital and crime victimization: comparison of spatial regression analysis and hierarchical regression analysis. Soc. Sci. Med. 75, 1895–1902.
36) Weisburd, D., Davis, M., & Gill, C. (2015). Increasing collective efficacy and social capital at crime hot spots: New crime control tools for police. Policing: A Journal of Policy and Practice, 9(3), 265-274.
37) Whipple, J. M., Wiedmer, R., & Boyer, K. (2015). A dyadic investigation of collaborative competence, social capital, and performance in Buyer-Supplier relationships. Journal of supply chain management, 5, 2.
38) Wu, C. (2021). Social capital and COVID-19: a multidimensional and multilevel approach. Chinese Sociological Review, 53(1), 27-54.
39) Zhongming, Z., Linong, L., Xiaona, Y., Wangqiang, Z., & Wei, L. (2021). The Global Sustainable Competitiveness Report 2021 SolAbility Sustainable Intelligence. 40)
احمدی، م. محمدی یگانه، ب. سنایی مقدم. س. (1396). تحلیل اثرات سرمایه اجتماعی در کاهش فقر خانوارهای روستایی (مطالعه موردی: دهستان پشته زیلایی، استان کهگیلویه و بویراحمد)، فصلنامه علمی پژوهشی نگرش‌های نو در جغرافیای انسانی، دوره 10، شماره 1(پیاپی 37)، صص 107-93.
امیری، م. رحمانی، ت. (1385). بررسی آثار سرمایه اجتماعی درون و برون گروهی بر رشد اقتصادی استان‌های ایران، جستارهای اقتصادی، دوره 3، شماره 6، صص 152-111.
امینی رارانی، م. موسوی، م. رفیعی، ح. (1390). رابطه سرمایه اجتماعی با سلامت اجتماعی در ایران، رفاه اجتماعی، دوره 11، شماره 42، صص 228-203. 
باستانی، ع. رزمی ، م.ج. (1393). رتبه‌بندی غیرمستقیم استان‌های ایران برحسب سرمایه اجتماعی، فصلنامه علمی – پژوهشی رفاه اجتماعی، دوره 14، شماره 55، 77-45. 
بریمانی، ف. راستی، ه. دهانی، م. جهان تیغ، ر. (1395). تحلیل رابطه فقر و سرمایه اجتماعی؛ مطالعه موردی: سکونتگاه‌های مرزی استان سیستان و بلوچستان، پژوهش‌های روستایی، دوره 7، شماره 3 (پیاپی 27)، صص 453-441. 
پیران، پ. موسوی، م. شیانی، م. (1385). کارپایه مفهومی و مفهوم‌سازی سرمایه اجتماعی (با تاکید بر شرایط ایران)، فصلنامه علمی پژوهشی رفاه اجتماعی، دوره 6، شماره 23، صص 44-9. 
ترقی، ع. جدی، م. (1394). بررسی رویکردهای تحقق امنیت عمومی از منظر سرمایه اجتماعی، فصلنامه امنیت ملی، دوه 5، شماره 18، صص 60-39. 
توسلی، م.ح. صادقی، م.ا. (1394). آموزه‌های اسلامی پیشگیری از جرم، بصیرت و تربیت اسلامی، دروه 12، شماره 32، صص 73-43.  حبیبی، ک. سرکارگر اردکانی، ع. نظری عدلی، س. (1389) . آسیب‌پذیری شهری و GIS. تهران: دانشگاه جامع امام حسین (ع)، چاپ اول.  حمیدی‌زاده، ع. (1397). واکاوی افول سرمایه اجتماعی در ایران، مدیریت سرمایه اجتماعی، دوره 5، شماره 1، ص 109-91. 
خوش‌فر، غ. محمدی، آ. محمدزاده، ف. محمدی، ر. اکبرزاده، ف. (1394). امنیت اجتماعی و سلامت اجتماعی (مطالعه موردی: جوانان 29-15 ساله شهر قاین)، مجله مطالعات اجتماعی ایران، دوره 9، شماره 1، صص 102-71. 
رحمانی، ت. عباسی نژاد، ح. امیری، م. (1386). بررسی تاثیر سرمایه اجتماعی بر رشد اقتصادی ایران مطالعه موردی: استان‌های کشور با روش اقتصادسنجی فضایی، فصلنامه پژوهش‌های اقتصادی، دوره 6، شماره 2، صص 26-1. 
رسولی. ر. صالحی. ع. (1390). بررسی و تبیین عوامل موثر بر امنیت اجتماعی جوانان، دانش انتظامی، دوره 12، شماره 2، صص 166-201. 
زاهدی، م.ج. ملکی، ا. حیدری، ا.ا. (1387). فقر و سرمایه اجتماعی، رفاه اجتماعی، دوره 7، شماره 28، صص 106-79. 
شادی‌طلب، ژ. حجتی کرمانی، ف. (1387). فقر و سرمایه اجتماعی در جامعه روستایی، رفاه اجتماعی، دوره 7، شماره 28، صص 56-35. صادقی شاهدانی، م. مقصودی، ح. (1389). سنجش سرمایه اجتماعی استان‌های کشور با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی، دانش سیاسی، دوره 6، شماره 2، ص 176-139.
 صادقی، ح.، گلوانی، ا.، خوشخو، ا. (1393). برآورد روند شاخص امنیت اقتصادی در ایران (کاربرد منطق فازی)، دوفصلنامه علمی مطالعات و سیاست‌های اقتصادی، دوره 1، شماره 2، پیاپی2، ص 170-153.
 صمدی، ع. مرزبان، ح. اسدیان فلاحیه، ک. (1391). سرمایه انسانی، سرمایه اجتماعی و رشد اقتصادی مطالعه موردی اقتصاد ایران (1387-1350)، فصلنامه علمی- پژوهشی مطالعات اقتصادی کاربردی ایران، دوره 1، شماره 2، صص 176-145.
 صیدی، م. (1399). رتبه‌بندی استان‌ها در حوزه امنیت اقتصادی با استفاده از تکنیک تاپسیس، فصلنامه علمی امنیت ملی، سال دهم، شماره 38، صص 444-415.
 عبداللهی، م. (1386). مسائل و راه‎حل‌های سنجش و تحلیل سرمایه اجتماعی در ایران، فصلنامه علوم اجتماعی، شماره 39-38، ص 57-31.
 عشایری، ط. عباسی، ا. مهدی‌زاده اردکانی، م. حاجی حسینلو، س. (1395). تحلیل جامعه‌شناختی رابطه بین مولفه‌های سرمایه اجتماعی با پیشگیری از جرم (مورد مطالعه: استان اردبیل). فصلنامه مطالعات مدیریت انتظامی، دوره 11ۀ شماره 4، ص 531-551.
فعلی، ج. گرجی کرسامی، ع. سیاه چشم، م. (1397). بررسی تاثیر سرمایه اجتماعی بر امنیت اجتماعی (مورد مطالعه: شهروندان محلات حاشیه‌نشین شهر ساری)، پژوهش‌نامه نظم و امنیت انتظامی، دوره 11، شماره 3، پیاپی 43، صص 29-56.
 قاسمی، و. آذربایجانی، ک. ادیبی سده، م. توکلی، خ. (1390). بررسی تاثیر سرمایه اجتماعی برون گروهی بر توسعه اقتصادی در استان‌های ایران، فصلنامه راهبرد، دوره 20، شماره 59، ص 270-243.
 قاضی نوری، س. توسلی‌زاده، ص. (1387). ارزیابی برنامه ملی فناوری نانو ایران با کارت امتیازی متوازن و تبیین جایگاه سرمایه اجتماعی به عنوان حلقه مفقوده نظام ملی نوآوری. فصلنامه علمی- پژوهشی سیاست علم و فناوری، دوره 1، شماره 4، صص 58-49.
 کوهی، ک. (1393). ناامنی غذایی و سرمایه اجتماعی، اخلاق زیستی، دوره 4، شماره 11، صص 192-161.
 لشکری‌زاده، م. نقدی، ی. کاغذیان، س. (1399). تاثیر سرمایه اجتماعی بر نابرابری درآمدی در استان‎های ایران، مجله مطالعات توسعه اجتماعی ایران، دوره 12، شماره 2، ص 186-177.
 متفکرآزاد، م.ع. کریمی تکانلو، ز. صادقی. س.ک. رنج‌پور، ر. روستا، ز. (1395). بررسی اثر سرمایه اجتماعی بر بهره‌وری نیروی کار در ایران، فصلنامه علمی پژوهشی مطالعات اقتصادی کاربردی ایران، دوره 5، شماره 17، صص 109-129.
محمدیان منصور، ص. جعفری، م. مهرگان، ن. (1397). تاثیر اندازه دولت بر سرمایه اجتماعی در استان‌های ایران، فصلنامه اقتصاد و الگوسازی، سال9، شماره 1، ص 87-55.
محمودی، س. رکن الدین افتخاری، ع. غفاری، غ. (1395). بومی‌سازی شاخص‌های سرمایه اجتماعی در مناطق روستایی ایران، فصلنامه پژوهش‌های روستایی، دوره 7، شماره 4، ص 642-621.
مظفری، ز. متفکر آزاد، م.ع. (1398). تاثیر سرمایه اجتماعی و سرمایه انسانی بر آلودگی‌ هوا در استان‌های ایران، فصلنامه نظریه‌های کاربردی اقتصاد، دوره 6، شماره 1، صص 128-97.
موسوی، س.ل. ساعی، ا. طاهی، ا. (1398). تاثیر متغیرهای کلان اقتصادی بر سرمایه اجتماعی در ایران، مدیریت سرمایه اجتماعی، دوره 6، شماره 4، صص 519-497.
مهدوی، ا. عزیزمحمدلو، ح. (1397). تحلیل عوامل کلان موثر بر فرایند انباشت سرمایه اجتماعی در ایران، مجلس و راهبرد، دوره 25، شماره 93، صص 42-5.
 مهرگان. ن. دلیری، ح. (1394). بررسی ارتباط میان سرمایه اجتماعی و توسعه انسانی در استان‌های ایران (1388-1379)، فصلنامه پژوهش‌های اقتصادی (رشد و توسعه پایدار)، دوره 15، شماره 2، صص 136-117.
مهرگان، ن. دلیری، ح. شهانواز، س. (1391). برآورد روند سرمایه اجتماعی در استان‌های ایران، فصلنامه پژوهش‌ها و سیاست‌های اقتصادی، دوره 20، شماره 64، صص 5-24.
 نصراللهی، ز. اسلامی، ر. (1392). بررسی رابطه سرمایه اجتماعی و توسعه پایدار در ایران (کاربردی از مدل روبرت فوآ)، فصلنامه علمی – پژوهشی پژوهش‌های رشد و توسعه اقتصادی، دوره 4، شماره 13، صص 78-61.
هزارجریبی، جعفر. علیزاده اقدم، فیروزه. (1391). نقش تعیین کننده سرمایه‌های اقتصادی و اجتماعی در ناامنی غذایی شهروندان مطالعه موردی: شهروندان تبریزی. دوفصلنامه جامعه‌شناسی اقتصادی و توسعه، دوره 1، شماره 2 (پیاپی 2)، صص 220-195.
 یحیی‌زاده‌فر، م. طهرانچیان، ا. م. حامی، م. (1393). سرمایه اجتماعی و توسعه مالی در ایران، فصلنامه علمی پژوهشی پژوهش‌های رشد و توسعه اقتصادی، دوره 4، شماره 16، صص 88-73.
Journal of Fine Arts: Architecture & Urban Planning
Volume 27, Issue 2
June 2022
Pages 5-19

Files

Share

How to cite

Statistics