1) آهنچی، محمد. (1386)، « مدیریت استراتژیک: نگرشی نو بر مدیریت استراتژیک در تئوری و عمل»، انتشارات دستان، تهران.
2) ابراهیمی پور، صالح. عبدی قروچانی، ناهیده. (1397). « شاخصهای مسکن مطلوب و مشکلات آن در ایران»، فصلنامه پژوهشهای نوین علوم جغرافیایی، معماری و شهرسازی، شماره 12، صص: 103-111.
3) آصفی، مازیار، ایمانی، الناز. (1395). «بازتعریف الگوهای طراحی مسکن مطلوب ایرانی- اسلامی معاصر با ارزیابی کیفی خانههای سنتی». پژوهشهای معماری اسلامی، شماره یازدهم، سال چهارم، صص 56-75.
4) بهمنی، افشین، قائد رحمتی، صفر. (1395). «ارزیابی مسکن مهر ازنظر شاخصهای کیفی مسکن مناسب (نمونه موردی: مسکن مهر 22 بهمن شهر زنجان)». مجله جغرافیا و توسعه ناحیهای، سال چهاردهم، شماره 1،صص 47- 65.
5) خدابخشی، فاطمه. (1379). «عوامل مؤثر بر کیفیت مسکن و بررسی اهداف کیفی مسکن در برنامههای عمرانی قبل و پس از انقلاب اسلامی». مجموعه مقالات هفتمین همایش سیاست های توسعه مسکن در ایران، تهران.
6) خداداد حسینی، حمید. عزیزی، شهریار. (1396)، «مدیریت و برنامه ریزی استراتژیک (رویکردی جامع)»، چاپ چهارم، انتشارات صفار.
7) رفیعیان، مجتبی، عسگری، علی، عسگری زاده، زهرا. (1388). «رضایتمندی شهروندان از محیطهای سکونتی شهری». علوم محیطی، سال هفتم. شماره اول. صص 57-68.
8) شیخی، محمد، ابراهیم نیا سماکوش، سعید، دامادی، محمد. (1391). «بررسی شاخصهای مسکن در سکونتگاههای غیررسمی نمونه موردی: محله کتی شرقی و غربی بابل». هفت شهر، شماره 39-40، صص 95- 111.
9) عزیزی، محمدمهدی. (1383). «جایگاه شاخصهای مسکن در فرآیند برنامهریزی مسکن». هنرهای زیبا، شماره 11،صص 31-42.
10) عزیزی، محمدمهدی. (1384). «تحلیلی بر جایگاه و دگرگونی شاخصهای مسکن شهری در ایران». هنرهای زیبا، شماره 23، 34-25.
11) وحیدی برجی، گلدیس. (1394). «توان سنجی رویکرد راهبردی-سناریوییدر برنامه ریزی کاربری زمین در طرح های توسعه شهری ایران»، رساله دکتری شهرسازی، دانشکده شهرسازی، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران.
12) Angel, S., Mayo, S. K., & Stephens, W. L. (1993). The housing indicators program: A report on progress and plans for the future. Netherlands Journal of housing and the Built Environment, 8(1), 13-48.
13) Bates, L. K. (2012). Housing: Planning and Policy Challenges. In The Oxford Handbook of Urban Planning.
14) Baker,E. Lester, L. (2017), “Multiple housing problems: A view through the housing niche lens”, cities 62: 146-151.
15) Flood J (2012). Housing Indicators, published in: Smith, S. J. (2012). International encyclopedia of housing and home (Vol. 7). Elsevier.
16) Le, L. H., Ta, A. D., & Dang, H. Q. (2016). Building up a system of indicators to measure social housing quality in Vietnam. Procedia engineering, 142, 116-123.
17) Macoloo, G.CH. (1989), “Do we choose where to live? The role of stated and revealed preferences in housing planning in developing countries”, Geoforum 20(3): 269-278.
18) National Affordable Homes Agency (NAHA). (2008). 721 Housing Quality Indicators (HQI) Form.
19) Rid, W., Lammers, J., & Zimmermann, S. (2017). Analysing sustainability certification systems in the German housing sector from a theory of social institutions. Ecological Indicators, 76, 97-110.
20) Ruonavaara, H. (2018): “theory of housing, from housing, about housing”, housing theory and society 35(2): 178-192.
21) Streimikiene, D. (2014). Housing indicators for assessing quality of life in Lithuania. Intelektine Ekonomika, 8(1).
22) Warnock, V. C., & Warnock, F. E. (2008). Markets and housing finance. Journal of Housing economics, 17(3), 239-251.
23) Watson, J. Crawley, J. Kane, D. (2016), Social exclusion, health and hidden homelessness, Public Health, 139: 96-102.
24) Winston, N., & Eastaway, M. P. (2008). Sustainable housing in the urban context: international sustainable development indicator sets and housing. Social Indicators Research, 87(2), 211-221.
25) World Bank. 1992. Housing: Enabling Markets to Work. Policy Paper. Washington, DC.